Picknick op de Oosterschelde

Augustus sluiten we af met een bijzondere activiteit : iets met wind in de zeilen, zeehondjes en een picknick zonder kleed.
We varen met onze gasten uit voor een picknick op de Oosterschelde.

Uniek uitje

Af en toe nodigen we onze gasten uit om de ‘pareltjes’ van Zeeland te ontdekken. Dat kunnen eenvoudige wandelingen zijn, maar ook unieke uitjes. Dit uitje was uniek!
Door een uitnodiging van schipper Jaap in het voorjaar van 2024, heb ik zelf kennis gemaakt met zeilschip De Scaldis. Ook voor mij was dit een mooie belevenis. Ik ben niet direct een watersporter en onbekend met zeilen. Mijn ervaring komt niet verder dan sloeproeien, surfen en suppen.

Na de ervaring in het voorjaar, heb ik wel meteen bedacht dat meerdere mensen dit eens moeten meemaken. De wind op het water, de wind in de zeilen, het stoere karakter van zo’n zeilschip. Het had indruk op mij gemaakt.

Zo gezegd zo gedaan.
De voorspellingen waren geweldig. De afspraken met schipper Jaap werden snel gemaakt. De gasten werden geïnformeerd en binnen een week reden er 8 auto’s naar Zierikzee om de mooiste avond van augustus op het water mee te maken.
Alle auto’s verzamelden zich in Zierikzee, waar je nog gratis mag parkeren (!) De stoer opvarenden maakte de wandeling door het idyllische stadje langs de haven, waar de boot op ons lag te wachten.

Ieder had iets te eten en te drinken mee, zodat we op het waren kunnen ‘dineren’. De tassen gingen de kajuit in en we zochten een plekje aan boord. Schipper Jaap en zijn zoon vertelde wat de bedoeling was en de trossen gaan los en de motor aan. Op de motor varen we de haven uit, maar ook op de heenweg blijft de motor ons helpen. Het is namelijk bijna windstil op het water. We varen richting de Zeelandbrug, die speciaal voor ons haar wegdek opende, zodat de enorme mast van de boot ook veilig de brug kan passeren.

Terwijl de boot ons rustig over het water vervoert, wordt het diner voorbereid. Dat diner is een picknick aan boord van de Scaldis. Alle tassen gaan open en de meest variërende gerechtjes krijgen een plaats op de tafel. Zo vormt de tafel langzaam een buffet voor de opvarenden. er is vanalles: hartige taart, komkommer, pastasalade, belegde broodjes, chocolade-croissants, hartige hapjes, nacho’s met dip, stokbrood met kruidenboter. Er is zelfs gedacht aan het nagerecht met Griekse yoghurt, fruit en Duitse ‘kuchen’.

Op naar de zeehondjes

Als onze maagjes gevuld zijn, zijn we in de buurt van de zeehonden gekomen.
Het is laag water en dan zoeken de zeehondjes de zandbanken op om uit te buiken in het zonnetje. Wij hoefde ze niet te zoeken en konden er ook niet omheen. Om de rust te behouden gaat de motor uit en aanschouwen wij op gepaste afstand zo’n 60 grote en kleine zoogdieren. Ze liggen heerlijk in de zon. Wat een leven hebben die beestjes in de Oosterschelde.
Door de verrekijker is het helemaal een prachtig gezicht. Dan kan je kleintjes van de grote onderscheiden. Zie je het verschil in vorm en kleur, maar ook in gedrag. Waar de één een dutje doet, spettert de ander er vrolijk op los.

Schipper Jaap en zoon hebben de boot gedraaid en nu kunnen de zeilen tot hoog in de mast. Een spektakel om te zien. Touwen, lieren en haken bewegen om het grote lap in top te krijgen. Nog steeds is er zeer weinig wind, maar dat past wel bij deze avond. We varen heel rustig terug naar de haven en kunnen allemaal genieten van de mooie warme zomeravond. Het lijkt één van de eerste avonden dat het nog zo lang warm blijft.
De meegenomen versjes, truien en jassen kunnen in de tas blijven. Daarvoor komen de telefoons, fotocamera’s en video-apparatuur te voorschijn om dit mooie moment vast te leggen.

Zeeuwse herinnering

Precies op tijd zijn we weer bij de Zeelandbrug, die één keer per uur open gaat voor de watersporters. Schipper Jaap hoeft niet op de rem te trappen. Hij kan precies goed inschatten wanneer de brug opent en vaart er zonder problemen onderdoor. Geholpen door enkele gasten wordt het stuur recht gehouden en hebben schipper en zoon nog tijd om koffie te zetten voor de hele groep. Als dank genieten ze mee van de restjes van het buffet .

Genietend van de laatste zonnestralen varen we terug de haven in. Na een applaus voor de schipper en zijn zoon gaan de opvarenden aan wal. Op de wandeling terug naar de parkeerplaats praten we na. Ze hebben stuk voor stuk genoten. Sommigen hadden zelfs nog wel wat meer wind gewild, maar dat konden we niet bijboeken.
Eén ding staat vast: voor alle gasten die mee geweest zijn is een nieuwe Zeeuwse herinnering geboren! En dat was precies de bedoeling……

 

Gelukkig hebben we de foto’s nog: 

Voor degene die ook eens mee willen varen met de Scaldis, hier vindt u alle info.